อะไรคือความหมายที่แท้ของแรงบันดาลใจ
อะไรทำให้เราลุกขึ้นมาทำอะไรซักอย่างด้วยแรงพลังที่มากล้น
.
ในโลกที่เต็มไปด้วยการโหมโฆษณาของชีวิตที่ดีกว่า
สื่อที่เสนอภาพชีวิตที่ห่างไกลจากความเป็นจริงในชีวิตประจำวัน
.
ในโลกที่เราไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองดีพอ
ณ ที่แห่งนั้นย่อมไม่ใช่โลกที่แรงบันดาลใจที่จริงแท้จะเจิดจรัสได้
.
.
และยาแก้แพ้ต่อโรค(ที่โลกรุมเร้า) เหล่านี้…อาจเป็นเรื่องง่ายๆ ที่เราไม่ต้องออกไปตามหาครึ่งค่อนโลก
ไม่ต้องท่องเที่ยวไปสถานที่แปลกๆ
ไม่ต้องตามหาอ่านหนังสือจนหมดตู้…ก็คือ
การเคารพนับถือตนเอง
.
การเคารพนับถือตนเองไม่ใช่การมองว่าตัวเองสูง ดี หรือ เหนือกว่าคนอื่น อย่างน้อยที่สุดคือ…การให้เกียรติตนเองไม่น้อยไปกว่าใคร
.
ไม่ใช่การมองว่าตัวเองเป็นมนุษย์ผู้ประเสริฐ แต่เห็นในธรรมชาติของคนเราที่ต้องมีผิด มีพลาด..และสามารถให้อภัยตัวเองได้เป็น
.
การคาดหวัง…ให้ทุกสิ่งที่ตัวเองทำออกมาเลิศเลอ เพอร์เฟคอาจทำให้ standard ของผลงานเราถูกยกระดับให้สูงขึ้น…แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่เรามีมันมากเกินไป มันจะเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นน้ำหนักที่กดลงบนบ่าของเรา
.
การยิ้มรับ โอบกอด ความล้มเหล็วที่ย่อมเกิดขึ้นได้บ้างต่างหากคือการเมตตากรุณาต่อตนเอง
.
.
ผู้คนอาจมองข้ามเรา
เราอาจถูกปฎิบัติอย่างไม่ให้เกียรติ
ทว่า บุคคลสุดท้ายบนโลกที่ควรยิ้มรับความพลาดผิด แล้วตบบ่าของเรา แล้วพูดว่าไม่เป็นไร
.
คนคนนั้นก็คือตัวเราเอง
.
.
.
หลายคนแหงนหน้ามองคนบนฟ้าแล้วรู้สึกแย่กับตนเอง
แต่ทำไมอีกหลายคน…มันกลับกลายเป็นแรงบันดาลใจ
.
เราอาจมีคนที่เราเคารพ เชิดชูเป็นไอดอลอยู่ในใจ
แต่ท้ายที่สุดแรงบันดาลใจเหล่านั้นจะต้องเป็นไปเพื่อให้เรานำมาผลักดันให้ตัวของเราเองดีขึ้น
.
มองสิ่งที่อยู่สูง ไม่ใช่เพื่อให้ตัวเองรู้สึกต้อยต่ำ
เพราะเมื่อไหร่ที่เราเคารพตนเองมากพอ เราจะรู้อยู่ในใจว่าเราก็สามารถเป็นคนที่ดีขึ้นแบบนั้นได้เช่นกันเพียงแต่ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาของเรา
.
.
เราคงไม่สามารถเคารพใครที่ยังไม่แม้แต่เคารพกับตัวเอง
แต่ทำไมหลายครั้งเรากลับมีเสียงในหัวที่ต่อว่า ให้ร้ายและคิดลบกับตัวเองว่าเรายังไม่ดีพอ แล้วเราก็พยายามเลี่ยนแปลงตัวเองมากมายเพื่อให้คนอื่นมายอมรับในตัวเรา
.
.
จากการพิมพ์หาวิธีการประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อยจะได้รีไทร์มานอนเล่นอยู่กับบ้านไวๆ….เป็นการถามตัวเองว่าอะไรคือสิ่งที่เราเพลิดเพลิน สนุก ชอบ รักที่จะทำ แม้กระทั่งให้ทำฟรีๆยังรู้สึกดี
.
จากที่เคย search หาว่าไปเที่ยวที่ไหนดีใน pantip
เป็นการถามตัวเองว่าฉันอยากไปสถานที่แบบไหนจริงๆกันแน่
.
จากที่เคยรู้สึกว่าต้องออกไปฉลองเคาท์ดาวน์ตอนปีใหม่เพราะนั่นเป็นสิ่งที่คนมีความสุขควรจะทำ…เป็นการยอมให้ตัวเองได้นอนอ่านหนังสือที่รัก ดูหนังเรื่องที่ชอบ…ก็เราชอบแบบนี้จะทำไม ?
.
.
.
ครั้งหนึ่ง Steve Jobs เคยกล่าวไว้ว่า
.
“Have the courage to follow your heart and intuition. They somehow already know what you truly want to become. ”
.
ลึกๆ เราอาจรู้กันอยู่แล้วว่าอะไรคือสิ่งที่เราอยากจะทำในชีวิต แต่เราปล่อยให้เสียงเสียงเซ็งแซ่ของโลกภายนอกมากลบทับจนบางครั้งเราเกือบหลงลืม หรือแม้กระทั่งถูกทำให้เชื่อว่าเราต้องเป็นคนแบบนั้น ต้องมีแบบนี้ถึงจะเรียกว่าประสบความสำเร็จ
.
แล้วพอเราไม่เห็นทางว่าเราจะทำแบบนั้นได้อย่างไรเราก็รู้สึกเศร้าและหมดหวัง
.
หากเราลองกลับสมการ
ไม่ผิดที่จะมองหาต้นแบบที่ดี วิธีการที่ถูกต้อง
แต่เราต้องไม่ลืมถามคำถามง่ายๆแต่มีความหมายว่า
“นั่นคือสิ่งที่เราต้องการจริงๆหรือไม่”
เรียนรู้ที่จะกลับมาเคารพตัวเอง
.
.
ในคืนที่คุณนอนอยู่บนเก้าอี้ผ้าใบริมชายหาดพร้อมแหงนมองไปบนดาวบนท้องฟ้า…
ความเงียบสงัดของราตรีกาลขับเน้นเสียงคลื่นที่สาดซัดมาเป็นระรอก
.
ณ จังหวะที่โลกนี้เหมือนหยุดนิ่ง
เมื่อคุณเลิกฟังเสียงโลกแสนบ้าระห่ำที่คอยกรอกหู
เมื่อธรรมชาตินำพาความสงบมาสู่จิตใจ
.
เมื่อนั้นคุณอาจรู้ว่าแรงบันดาลใจอยู่หนใด
แรงบันดาลใจอาจเริ่มต้นที่นี่
ที่หัวใจของคุณเอง
.
.
คุณล่ะ…เคยฟังมันไหม ???
คนสายวิทย์ที่จงใจมาทำงานสายธุรกิจและหวังว่าซักวันหนึ่งทั้งสองโลกจะมาเชื่อมกัน